Treech TV
Ter nagedachtenis.
Aan ons geacht lid.
Franske Gaemers is overleden.
Jammer dat je zo vlug van ons heen bent moeten gaan.
Ons laatste afscheid van jou in de Aula van het crematorium was wonderbaarlijk, to the point en niet mis te verstaan echt kleurrijk zoals je in je eigen leven was. Wij vinden dat een Clubicoon ons heeft moeten verlaten.
Manon en Fernand met Veerle hebben ons jouw kleurijke leven piekfijn uitgelegd.
Veel sterkte in deze moeilijke droevige tijden.
Wij leven met jullie mee en denken aan Franske..
Al vaanaof d’n tied dat heer met ziene Pap in de speedboot op Treech aonkaom waor heer us Franske. Zijn huidige visplekje in onze haven was een mooi vrachtbootje, dat hij in onze haven heeft moeten achter laten want petrus heeft al een visboot.
Een prachtfiguur die Frans, fervente Treechteneer in hart en nieren.
Franske kennen wij als fratse maker, altijd aan het woord” niet het hoogste maar wel het langste woord” Altijd gezellig maar wel ” to de point”.
Je kon altijd met hem lachen ook al was het een gesprek dat serieus bedoeld was.
Zo kennen we Franske toch.
Franske was overal voor te vinden. Tijdens een dropping, van een Treech festiviteit voor de kinderen van Treech had hij zijn vrachtboot omgetoverd tot een piraten boot . Alle Treech kinderen waren verkleed in een piraat of als princesje en zo gingen ze per boot op servival naar de grotten boven klein -ternaaien waar de Treech heksen hun al stonden op te wachten. FRANSKE en zijn scheepscrew waren als piraten onherkenbaar gesminkt. De kinderen werden op de berg geammuseerd met een barbeque en spelserkes.
Het was een prachtig Treech festijn.
Vroeger had hij de georven speedboot van z’n vader met een 4 pk motortje erop in de haven liggen,, van waaruit hij s’nachts zat te vissen. Soms had hij wel 4 tot 6 lijnen op de “IEL” uitgelegd.
De vissen zullen hem wel goed gesmaakt hebben. Vroeger toen hij nog een 70 PK’s buitenmotor achter zijn speedboot had hangen heeft hij veel “spaas” gemaakt met de Treechkinderen op de Maas. Altijd ging hij met ze uitvaren of waterskiën.
Kanotrainen deden we vroeger op de Maas samen, ook met Franske onder leiding van Chick, altijd op goonsdag en op zondag morgen, net als de rondvaartboot van Stiphout met z’n golven langs kwam.
Na afloop bleven we altijd in de Treech kantine plannen maken voor de komende wedstrijden, het was er altijd heel gezellig ondermekaar.
Met zijn kano, een hele mooie gele Javelin wedstrijd kano, had franske een liefdes verhouding. De kano lag ondanks dat Franske al heel lang niet meer peddelde altijd nog in de kanoloods te glimmen. Hij heeft hem dan ook pas na jaren van overdenken aan Treech geschonken.
Franske ging in de jaren “80 met de Treech-kanoafdeling altijd mee kanoën, soms ook in Koblenz “Duitsland” waar ons dan na afloop altijd een hele grote Barbeque van de Duitse-kanobond aangeboden werd. Goed dat we Franske bij ons hadden, die liet het zich goed smaken.
Ook in België op wedstrijd ging hij mee. Op het punt waar de twee Ourthes samen vloeien, bij Engreux/ Houfalize, op een stuwmeer tijdens een 6 urige langeafstand wedstrijd, in een super mooie omgeving, maar in kilometers omgeving geen mens te zien. De organisatie ADEPS had daar een groot sport complex voor sporters gebouwd. Altijd liep alles goed af. In die tijd konden we nog alleen maar in de Tombola iets winnen.
Gelukkig dat zijn vader zich als echte Wieckerneer toch bij (MES)Treech heeft aangemeld anders waren we zo een Franske misgelopen.
Franske doe ze daarboven bij Petrus de groeten en leg ze maar eens goed uit dat het goed toeven is op ons sjoenste plekske aon de Maos. Petrus kan ons beter niet zo vlug van ons Treech laten scheiden, Treech is voor zijn leden toch al de hemel op aarde. Laat ze het daarboven maar rustig aan doen.
Franske, bedaank dat veer met diech höbbe mage praote (veural luustere) en ouch höbbe mage beleeve wies diech in ’t leve stoonts. ‘nne groete mercie.
Met veel medeleven.
De Watersport afdeling WSC Treech 42.
Waterskiërs, Treechhaven, kanoërs en Roeiers en overige leden van WSC Treech42.
